کاوش موضوع خون

خون یکی از مایعات بدن در دستگاه گردش خون انسان‌ها و دیگر مهره‌داران است که مواد ضروری مانند مواد مغذی و اکسیژن را به سلول‌ها منتقل می‌کند و همچنین محصولات زائد متابولیک را از آن سلول‌ها دور می‌کند. خون از سلول‌های‌خونی که در پلاسمای خون معلق‌اَند، تشکیل شده است. پلاسما که ۵۵٪ از مایع خون را تشکیل می‌دهد، اغلب از آب (۹۲٪ حجمی) تشکیل شده و مشتمل بر: پروتئین‌ها، گلوکز، یون‌های معدنی و هورمون‌هاست. سلول‌های‌خونی بیشتر شامل گلبول‌های قرمز (اریتروسیت‌ها)، گلبول‌های سفید (لوکوسیت‌ها) و (در پستانداران) پلاکت‌ها (ترومبوسیت‌ها) هستند. گلبول‌های قرمز بیشتر از همه انواع سلول‌های خونی وجود دارند. این سلول‌ها حاوی هموگلوبین هستند که به انتقال اکسیژن کمک می‌کند و با پیوندی معکوس به اکسیژن، حل‌پذیری آن را افزایش می‌دهد. مهره‌داران دارای فک دارای یک دستگاه ایمنی تطبیقی هستند که عمدتاً بر اساس گلبول‌های سفید عمل می‌کند. گلبول‌های سفید به مقاومت در برابر عفونت‌ها و انگل‌ها کمک می‌کنند. پلاکت‌ها نیز در لخته شدن خون نقش مهمی دارند. خون از طریق رگ‌های خونی به وسیله عمل پمپاژ قلب در بدن به جریان می‌افتد. در حیوانات دارای شش، خون شریانی اکسیژن را از هوای تنفسی به بافت‌های بدن می‌برد و خون وریدی کربن دی‌اکسید، محصول زائد متابولیسم تولید شده توسط سلول‌ها را از بافت‌ها به شش‌ها منتقل می‌کند تا از بدن خارج شود. خون زمانی که هموگلوبین آن اکسیژن‌دار باشد، قرمز روشن و زمانی که اکسیژن‌زدوده باشد، قرمز تیره به نظر می‌آید. اصطلاحات پزشکی مرتبط با خون معمولاً با پیشوندهای هِمو، هماتو، هما یا هماتو آغاز می‌شوند که از واژه یونانی αἷμα (هائیما) به معنی «خون» گرفته شده است. در زمینه کالبدشناسی و بافت‌شناسی، خون به عنوان یک فرم تخصصی از بافت همبند در نظر گرفته می‌شود، زیرا منشأ آن در استخوان‌هاست و حضور الیاف مولکولی بالقوه به شکل فیبرینوژن را داراست.... بیشتر در ویکی پدیا